نکات مهم درباره‌ی نشانه‌گذاری و مهر کردن لاشه‌های گوشت
۱- محل مهر زدن:
الف) مهر باید در محل‌های مشخص روی لاشه زده شود (مثلاً روی ران، سردست، دنده یا گردن بسته به نوع دام).
ب) محل مهر باید قابل رؤیت، تمیز و خشک باشد.
۲- ویژگی‌های مهر:
الف) دارای شماره ثبت کشتارگاه
ب) تاریخ کشتار
ج) عبارت «تأیید بهداشتی دامپزشکی» یا علامت رسمی
د) مقاوم در برابر رطوبت و حرارت معمولی
ه) غیرقابل حذف بدون ایجاد اثر
۳- نوع جوهر مهر:
الف) فقط از جوهر مخصوص خوراکی و غیرسمی (Food Grade) باید استفاده شود.
ب) جوهر باید به تأیید سازمان دامپزشکی و اداره استاندارد برسد.
۴- لاشه‌های مردود:
لاشه‌هایی که در معاینه دامپزشکی مردود اعلام شوند، نباید مهر شوند و باید علامت‌گذاری جداگانه شوند یا به سردخانه قرنطینه منتقل گردند.
۵- ردیابی:
مهر زدن بخشی از سیستم رهگیری و ردیابی گوشت در مراحل بعدی (بسته‌بندی، توزیع و مصرف) است.
۶- مسئولیت قانونی:
تنها دامپزشک مسئول فنی مجاز به مهر کردن است و هرگونه جعل مهر، تخلف قانونی محسوب می‌شود.
منبع:
استاندارد ملی ایران شماره ۴۶۱۲ اصول و شرایط مهر کردن لاشه های گوسفند یا بز و گاو یا گاومیش
